زیره سبز همچنین زیره سبز، گیاهی یک ساله از خانواده جعفری و ادویه ای که از میوه های دانه مانند آن تهیه می شود.
زیره که بومی منطقه مدیترانه است، در هند، چین و مکزیک نیز کشت می شود و برای طعم دادن به انواع غذاها استفاده می شود. فهرست گیاهان و ادویه ها را نیز ببینید.
گیاه زیره کوچک، باریک و علفی با برگ های ریز جدا شده است. گل‌ها در دسته‌های چتری با سر مسطح مشخص هستند و به رنگ سفید یا رز هستند. زیره یا کومینو، “دانه” در واقع میوه های خشکی هستند که به نام اسکیزوکارپ شناخته می شوند.
آنها بیضی های دراز قهوه ای مایل به زرد نازک به طول حدود 6 میلی متر هستند. هر کدام دارای پنج برجستگی طولی پشتی برجسته هستند.
که با برآمدگی های ثانویه کمتر متمایز در هم آمیخته شده اند که یک الگوی شبکه ای کوچک را تشکیل می دهند. آنها حاوی بین 2.5 تا 4.5 درصد اسانس هستند که جزء اصلی آن کومالدئید است.
یک ماده ضروری در بسیاری از ادویه ها، چاتنی ها، و پودرهای چیلی و کاری، زیره به ویژه در غذاهای آسیایی، آفریقای شمالی و آمریکای لاتین محبوب است.
میوه های دانه مانند را می توان به صورت کامل یا آسیاب شده به عنوان ادویه استفاده کرد. عطر متمایز آنها سنگین و قوی است و طعم آنها گرم و یادآور زیره سیاه است.
زمانی زیره به عنوان یک داروی خانگی بسیار مورد استفاده قرار می گرفت و هنوز هم در برخی نقاط در طب سنتی اهمیت محلی دارد. این روغن در عطرسازی، برای طعم دادن به انواع مشروبات الکلی و برای اهداف دارویی و دامپزشکی استفاده می شود.
